Winter in Eden

Flaptekst

In Ten westen van Eden, het eerste deel van deze trilogie, penseelde meesterverteller Harry Harrison een wereld waarin de kosmische catastrofe, die vijfenzestig miljoen jaar geleden een eind maakte aan het tijdperk van de dinosaurussen, nooit heeft plaatsgevonden. De evolutie van de grote reptielen zette zelfs door en culmineerde uiteindelijk in het ontstaan van de Yilanè, het intelligentste en meest ontwikkelde ras op aarde. Helaas, voor deze superieure wezens, raakten ze in conflict met het fenomeen mens. Een titanenslag volgde.

In Winter in Eden is de strijd tussen de Yilanè en de mens nog steeds niet beslist. Klimatologische veranderingen bespoedigen echter het beslissen-de treffen. Een nieuwe ijstijd dient zich aan en nu, door uitsterving bedreigd, zijn de Yilanè genoodzaakt hun vernuft op biologisch terrein ten volle te benutten. Kerrick, de jonge held uit Ten westen van Eden, ziet dat aankomen wat ten slotte onvermijdelijk zal zijn. De naderende strijd om het lijfsbehoud - waarbij de zorg om zijn jonge vrouw en zijn kind beslissend meetellen - is er de oorzaak van dat hij degene is die na talloze verwikkelingen de plaats bepaalt van de laatste verdedigingslinie van de mensheid. Met vrouw, kind en een handvol getrouwen zoekt hij zijn toevlucht bij de walvisjagers in het zuiden. De opmars van de Yilanè, evenzeer door wanhoop gedreven, lijkt echter niet te stuiten…

Wat zegt de pers?

‘Harrisons logica is fascinerend. Het had zo kunnen gebeuren.’ - The Guardian