Vlaamse belforten

Flaptekst

De duizelingwekkende spits van het Brugse belfort piekt trots de lucht in. Klokkenluiders leveren hard labeur op de Mechelse Sint-Romboutstoren, waar de ‘kroon’ nooit op het werk werd gezet. Een windwijzer-draak waakt over de schatten van Gent. Vandaag telt Vlaanderen vijfentwintig belforten, gebouwd volgens een zelfde stramien, maar elk met een eigen cultuurhistorische en artistieke waarde.

In de Europese kunst- en architectuurgeschiedenis behoren de belforten tot de vroegste scheppingen van burgerlijke bouwkunst. Vlaamse belforten. Werelderfgoed brengt voor het eerst een synthese van deze bakens in het stadslandschap. De adembenemende foto’s van Jan en Wim Decreton zetten het stedelijk prestige in de verf. De honderden gravures, houtsneden, prenten en miniaturen doen ‘opkijken’ naar de imposante rijkdom van dit patrimonium. Terecht staat het op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Vlaamse belforten. Werelderfgoed bezoekt de unieke pronktorens stuk voor stuk. Soms doet de toren van de hoofdkerk dienst als belfort. Vaak behoort het belfort tot een groter complex, zoals hallen of een stadhuis. Een verrassende geschiedenis van eenheid en variatie, van verval en soms eigenzinnige restauratie, van nieuwbouw en nauwgezette reconstructie na oorlogsverwoesting. Tot in de twintigste eeuw worden belforten opgetrokken. Het bewijst hun levenskracht, van de middeleeuwse gemeente tot de huidige stad.