Overal en nergens thuis

Flaptekst

​Over niet al te lange tijd zullen de verhalen over de Tweede Wereldoorlog niet meer uit de eerste hand komen. De stemmen van de laatste overlevenden van de Holocaust zullen verstommen en herinneringen zullen alleen nog door tweede en derde generaties doorverteld worden. De afgelopen jaren heeft Martin Dourry, adjunct-hoofdredacteur van Der Spiegel, belangwekkende interviews gevoerd met onder andere Aharon Appelfeld, Saul Friedländer, Ivan Klíma, Imre Kértesz en Elie Wiesel. Hij wilde nog één keer uit hun eigen mond de verhalen horen over hun ontsnapping aan en overleving van de gruwelen van nazi-Duitsland; sommigen ontsnapten aan een razzia en konden onderduiken, anderen overleefden een vernietigingskamp. Allen verloren hun familieleden, hun huis, hun land. Deze laatste representanten van een verdwenen joods Europa leggen indrukwekkende getuigenissen af van hun verleden, hun overlevingsstrijd, hun houding ten aanzien van Duitsland en van wat het betekent om joods te zijn. De timing van Doerry geeft dit boek een unieke zeggingskracht. Door de hoge leeftijd van de geïnterviewden beschikken ze over een levenswijsheid om met enige afstand over de gruwelijke drama’s te vertellen. Om vervolgens te ontdekken dat de gebeurtenissen zo bepalend zijn geweest dat ze altijd dichtbij blijven.

Wat zegt de pers?

​‘De kinderen die ze waren, zijn deze mensen nooit vergeten. Hun stemmen zijn niet alleen een unieke memento mori voor diegenen die hen ontnomen zijn, maar ook een waarschuwing aan ons en onze tijd.’ - Dorion Weickmann, Die Zeit