Moederkruid

Flaptekst

Een meisje en haar zusje proberen de wereld te bekijken door de ogen van hun ouders. Dat is moeilijk, want die wereld is ingewikkeld en vaak onbegrijpelijk. Als de kleermakerij van hun vader failliet gaat, verhuist het gezin naar een andere buurt. Volgens hun moeder wonen ze hier ver beneden hun stand, en de meisjes mogen zich daarom met niemand bemoeien. De relatie tussen de ouders — die toch al niet goed was — verslechtert verder tot de ruzies en het isolement ten slotte bijna te veel worden voor de beide zusjes.

In Moederkruid registreert Carry Slee door de ogen van een kind wat er gebeurt als angst te groot wordt om te dragen. In een ingehouden stijl, wars van sentimentaliteit en effectbejag, beschrijft ze de pijn en de tragiek van opgroeien in onveiligheid.

Wat zegt de pers?

‘Omdat Slee zo “puur”, zo zonder dramatiek of sentiment schrijft, knijpt je hart er des te meer van samen.’ - Avantgarde

‘Je moet van steen zijn als je niet ontroerd raakt door de dappere pogingen van het meisje haar ouders te begrijpen en te beschermen.’ - de Volkskrant