Een man van aanzien

Flaptekst

Deel zes van Casanova’s memoires begint in de herfst van 1759. Hij is dan halverwege de dertig en bevindt zich in Holland om een lening voor de Franse staat los te krijgen. Zijn tweede verblijf in Holland brengt hem een reeks meestal onaangename lotgevallen. Hij verovert weliswaar eindelijk de Nederlandse bankiersdochter Esther en ontdekt dat hij een vijfjarig dochtertje heeft, maar wordt herhaaldelijk belaagd door een in het nauw gedreven groepje internationale avonturiers, die het op zijn geld voorzien hebben. Hij is inmiddels een man van aanzien geworden: hij is elegant en duur gekleed, wordt in de hoogste kringen ontvangen, en maakt overal indruk door zijn eruditie, kennis van de kabbala en de onbekommerde wijze waarop hij geld uitgeeft.
Na het mislukken van zijn missie en het bericht dat zijn Parijse geliefde met een ander gaat trouwen, besluit hij een reis door Duitsland en Zwitserland te maken. Daar wacht hem een bonte mengeling van avonturen. Als hij in Stuttgart door valsspelers wordt opgelicht en een groot bedrag aan geld moet betalen, ontsnapt hij op spectaculaire wijze met zijn geld en juwelen aan het aan hem opgelegd huisarrest, overweegt daarna twee weken serieus monnik te worden, en wordt dan verliefd op een mooie amazone, die hij als kelner vermomd in haar hotel weet te benaderen. Daarna ontmoet hij mevrouw Dubois, een van de innemendste vrouwenfiguren uit de memoires.
Tussen alle erotische, financiële en kabbalistische intriges door blijft Casanova zich bezighouden met literatuur, en brengt onder meer een bezoek van vier dagen aan Voltaire, wat een twintigtal bladzijden oplevert van uniek historisch belang: de weergave van de vaak stekelige discussies tussen de beroemdste verlichte denker en de beroemdste avonturier van de achttiende eeuw.