Leopold I

Flaptekst

​Leopold von Saksen-Coburg-Saalfield was een kind van zijn tijd. Een romantische adelborst die opgroeide met een roeping tot grandeur. Hij was de jongste zoon van de geruïneerde hertog en de abititieuze hertogin van het kleine Coburg, dat door de legers van Napoleon onder de voet was gelopen. Na het Congres van Wenen in 1815 zag Leopold een stralende toekomst aan de zijde van de Britse troonprinses door een tragische speling van het lot aan zijn neus voorbijgaan.
nadat hij de Griekse troon had geweigerd, werd hij in 1931 ‘democratisch’ tot koning der Belgen verkozen. Leopold I speelde zijn rol met verve. Voor zijn tijdgenoten in binnen- en buitenland was hij een toonbeeld van de moderne monarch. Hij wist goed hoe hij de gevoeligheden van zijn volk kon bespelen, maar het moeilijk met de grondwet en de representatieve instellingen van de liberale natiestaat die uit een revolutie was ontstaan.

Op basis van Leopolds persoonlijke brieven tekent Gita Deneckere het portret van een melancholische vorst die als geen ander het persoonlijke met het politieke wist te verweven. Door zijn ogen kijkt ze naar de geschiedenis van Europa in verandering.

Wat zegt de pers?

​‘Gita Deneckere brengt niet alleen een woelige periode in het Europese verleden tot leven, onder haar pen wordt de eerste koning der Belgen een man van vlees en bloed.’ - Erwin Mortier