Ik, duisternis

Flaptekst

De leden van de eeuwenoude familie Scarabae - zijn het vampiers, magiërs of demonen? - doen er alles aan om in het moderne heden hun bloedlijn voort te zetten. In het eerste deel van deze horror-cyclus, De dans van de Scarabae, werd de beeldschone Rachaela Day het slachtoffer van hun wrede manipulaties. In het tweede deel, Het bloed van de Scarabae, was het de dochter van Rachaela, Ruth, die wanhopig probeerde de lange arm van de vreeswekkende familie te ontlopen. Toen verscheen Hij op het toneel, Camillo, de verschrikkelijkste Scarabae van allemaal…

In dit, het derde deel van de cyclus, Ik, Duisternis, zijn ze opnieuw van de partij: Rachaela, Camillo, Malach en Althene. Ditmaal licht hun schepper opnieuw een tip op van de sluiers die het verleden van de Scarabae aan het zicht onttrekken. Via een fascinerende schakel naar het Egypte van weleer, wordt veel duidelijk. Zoals: de oorzaak van veel haat en nijd tussen de verschillende Scarabae onderling. Tegelijkertijd wordt in het heden de strijd om de familiemacht meedogenloos voortgezet. Zo voert een van de verhaallijnen naar een bizarre house-party in het Engeland van nu. Zo voert een tweede verhaallijn naar een onbetwistbaar hoogtepunt, een bezoek aan de Amsterdamse grachtengordel. Want wat zich daar afspeelt achter sommige gevels in de schaduw van de Westertoren, dat slaat zelfs de verbeelding van de verbeeldingrijkste columnist. En dat is, zoals altijd bij Tanith Lee, zowel waarschuwing als aanbeveling…