Het vreugdevuur der ijdelheden

Flaptekst

Wanneer Sherman McCoy, een jonge investeringsbankier met een veertienkamerappertement in Manhattan, betrokken raakt bij een bizar ongeluk in de Bronx, storten justitie, politici, pers, politie, kerkelijke instanties en een scala van sjoemelaars van hoog tot laag zich likkebaardend op hem. We volgen McCoys teloorgang door de ogen van zijn vrouw en die van zijn vriendin, door de ogen van de jonge openbare aanklager, voor de zaak-McCoy als geroepen komt, en door die van de drankzuchtige Engelse journalist die zijn carrière in Amerika hoopt te redden.

Het vreugdevuur der ijdelheden is een vlijmscherpe satire die zich afspeelt in het New York van de jaren tachtig van de twintigste eeuw, een stad die overkookt van de tegenstellingen tussen verschillende rassen en etnische groeperingen en gloeit van de koorts om Het Nu Te Maken.
Tom Wolves veelluik reikt van Wall Street, waar dertigers zich kleine jongens voelen zolang ze geen miljoen dollar per jaar verdienen., tot de echte straat, waar het doel minder hoog gegrepen is, maar de koorts net zo hevig.

Wat zegt de pers?

​‘Ik was van het begin tot het eind in de ban van de machtige verteller die Tom Wolfe is.’ - de Volkskrant

‘Dat taalgebruik, het patserige taaltje van de New Yorkse middle-class en teven het wervelende slang van de bewoners van de Bronx, is door Wolfe met meesterhand neergeschreven.’ - Vrij Nederland

‘Het vreugdevuur der ijdelheden is die grote zeldzaamheid waar je als lezer inderdaad een omweg wilt voor maken, een bestseller met allure.’ - De Standaard