De dikke man in de geschiedenis

Flaptekst

Vaak krijgt een bepaalde bevolkingsgroep - joden, kleurlingen, allochtonen - de schuld van alles wat er mis is in de maatschappij. Volgens deze volstrekt arbitraire methode zou deze keuze evengoed op dikke mensen kunnen vallen. Dus waarom zou er niet ooit een revolutionaire groepering de macht grijpen en vervolgens beweren dat we in een aards paradijs zouden leven als er maar geen dikke mensen meer bestonden?

n het titelverhaal van deze bundel beschrijft Peter Carey wat er gebeurt als een groep dikke mensen in deze situatie probeert een contrarevolutie op touw te zetten. De verhalen van Carey zijn allegorieën waarin, als in een droom, iets vreemds en dreigends op volstrekt verklaarbare wijze de macht heeft overgenomen.

In de verhalen worden ogenschijnlijk bizarre voorvallen door Carey zo overtuigend beschreven dat ze op de alledaagse werkelijkheid lijken.

Wat zegt de pers?

‘Zijn verhalen zijn geen vrijblijvende sprookjes maar sterk vergrote uitbeeldingen van maatschappelijke verschijnselen. Ze protesteren tegen zelfzucht, liefdeloosheid en materialisme en waarschuwen voor een toekomst waarin alle menselijke verhoudinqen verwoest zijn.’ - NRC Handelsblad

‘Careys verhalen hebben iets van fabels en zijn verschuldigd aan het surrealisme, de sciencefiction en de oude traditie van de griezelthriller van Poe.’ - The Times Literary Supplement

‘Carey speelt een literair spel waarin elegantie en provocatie samengaan.’ - The Observer

‘Een indrukwekkende schrijver met een scherp ook voor detail en verteltalent in overvloed.’ - Wall Street Journal