De bohemiens

Flaptekst

De beste romans aller tijden bevatten louter nonsens. Romans als Don Quichot, Tristram Shandy en zeker ook De bohemiens. Van dat laatste werk, geschreven door Anne Gédéon Lafitte marquis de Pelleport in 1788, heeft nooit iemand gehoord, en er zijn wereldwijd nog maar zes exemplaren bekend. Het ontstond in de Parijse gevangenis de Bastille, precies in de tijd dat in een nabijgelegen cel een andere markies, De Sade, aan zijn werelberoemd geworden De 120 dagen van Sodom werkte. Wie de beide boeken met elkaar vergelijkt, zal het eens zijn met de Amerikaanse boekwetenschapper Robert Darnton dat De bohemiens in een scherpere stijl en met meer literaire vaardigheid is geschreven. Darnton ontdekte het vergeten meesterwerk in een Franse bibliotheek. Hij reconstrueerde ook de biografie van deze auteur, een van de interessantste figuren die hij ooit in de archieven tegenkwam.
Het kan bijna niet anders of deze roman gaat de wereld alsnog veroveren. Met deze eerste publieksuitgave aller tijden, vertaald door Patrick Castelijns en Mario Molegraaf, heeft Nederland een wereldprimeur.

In De bohemiens trekt een groep filosofen rond door Noord-Frankrijk. Ze slapen onder de blote hemel, smullen van bij boeren gestolen waar en zijn vrijmoedig in de liefde. De bohemians is een roman vol terzijdes waarin de lezer wordt uitgedaagd.